امام راتب
اِمامِ راتِب فردی که به صورت مستمر و ثابت امام جماعت مسجد یا مکان دیگری را برعهده دارد.
بر اساس برخی از منابع فقهی امام راتب در امامت نماز جماعت بر دیگران اولویت دارد اگرچه دیگران از او برتر باشند. اما برخی از مراجع تقلید شیعه این اولویت را مستحب می‌دانند. دیدگاه سومی نیز وجود دارد که پیشی گرفتن امام غیر راتب بر امام راتب را خلاف اخلاق و مروت و مکروه می‌داند. برخی از فقها امامت جماعت امام راتب غیرروحانی با وجود روحانی را دارای اشکال دانسته‌اند.
امام راتب می‌تواند مربوط به دوره‌ای خاص باشد. به عنوان نمونه فردی که در هر ماه رمضان امام جماعت مسجدی را برعهده دارد او امام راتب ماه رمضان است.
امام جماعت راتب توسط واقف، متولی مسجد و فرد دیگری قابل عزل و نصب نیست و در صورتی که عده‌ای از نمازگزاران امام راتب را عادل نمی‌دانند، نمی‌توانند از امامت وی بر سایر نمازگزاران که او را عادل می‌دانند ممانعت کنند.
پانویس
منابع
- امام خمینی، تحریر الوسیله، قم، دارالعلم، ۱۳۷۹ش.
- بحرانی، یوسف بن احمد، الحدائق الناضره فی احکام العتره الطاهره، تحقیق: محمدتقی ایروانی، شیخ علی آخوندی، قم، جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، ۱۳۶۳ش.
- فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت، زیر نظر آیت اللّه سید محمود هاشمى شاهرودى، قم، مؤسسه دائره المعارف فقه اسلامی، چاپ اول، ۱۳۸۲ش.
- نجفی، محمد حسن، جواهر الکلام فی شرح شرایع الاسلام، دار احیاء الثراث العربی، بیروت، ۱۴۰۴ق.